Με βάση τον Αμερικάνικο Σύλλογο
Εργοθεραπείας, εάν το παιδί σας παρουσιάζει συστηματικά 3 ή περισσότερες
δυσκολίες, σε σχέση με τα αναμενόμενα για την ηλικία του μέτρα, τότε θα πρέπει
να αναζητήσετε εργοθεραπευτική αξιολόγηση:
• Προτιμάει να κάνει παρέα με μεγαλύτερα ή
μικρότερα παιδιά.
• Δυσκολεύεται να κατανοήσει τους κανόνες
και το νόημα ενός παιχνιδιού.
• Είναι αδέξιο (σκοντάφτει σε εμπόδια, δεν
έχει καλή ισορροπία, πέφτει συχνά).
• Έχει μειωμένο μυϊκό τόνο, μοιάζει να
είναι αδύναμο, έχει μικρή αντοχή.
• Χάνεται εύκολα σε χώρους που δεν γνωρίζει
καλά.
• Δυσκολεύεται να υπολογίσει καλά τη θέση
του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα).
• Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.
• Δεν του αρέσει να χοροπηδά, να κάνει
κούνια ούτε ο εξοπλισμός παιδικής χαράς.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε
πλαίσιο, να κάνει παζλ, να κόψει με ψαλίδι, δε μπορεί να χειριστεί μικρά
αντικείμενα.
• Υπάρχει εμφανής καθυστέρηση στον λόγο και
στην ομιλία, δεν αρθρώνει σωστά.
• Δυσκολεύεται να ντυθεί, να φάει μόνο του,
να δέσει τα κορδόνια του.
• Δεν του αρέσει , το μπάνιο, το χτένισμα,
το βούρτσισμα δοντιών, το κόψιμο νυχιών.
• Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, τα φιλιά
• Δείχνει υπερευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις,
θορύβους, άγγιγμα
• Έχει δυσκολίες στον ύπνο.
• Έχει δυσκολίες στο φαγητό λερώνεται υπερβολικά ή τρώει
μόνο συγκεκριμένες τροφές/ υφές.
• Διασπάται η προσοχή του
ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να
μεταβεί σε άλλη.
• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα
παιδιά για να μάθει καινούρια πράγματα.
• Δυσκολεύεται να πιάσει σωστά το μολύβι.
• Γράφει με υπερβολική πίεση στο χαρτί ή
πολύ απαλά, ο γραφικός του χαρακτήρας είναι κακός.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν
αφήνει διάστημα μεταξύ γραμμάτων και λέξεων, δυσκολεύεται να διακρίνει και
αναπαράγει γράμματα
• Κουράζεται εύκολα
• Δεν ακολουθεί προφορικές οδηγίες.
Έχει μειωμένη αυτοπεποίθηση.
• Δεν μιμείται.
•Δείχνει να μην ακούει όταν του μιλούν ή
όταν το φωνάζουν με το όνομά του.
• Παράπονο για πόνο στους μύες και τις αρθρώσεις.
• Δεν του αρέσει να τον αγγίζουν και να
βάζει πράγματα στο στόμα ή δεν αντιλαμβάνεται αν τον ακουμπάμε.
• Προβλήματα κοινωνικότητας, αποφεύγει
ομαδικά παιχνίδια
• Παρουσιάζει επιθετικότητα, εκρηκτική
συμπεριφορά ή απομονώνεται.
• Είναι πολύ ήσυχο και δεν εμπλέκεται σε
παιχνίδια(προτιμάει την τηλεόραση/τάμπλετ κλπ.)
• Ονειροπολεί ή είναι ¨στον κόσμο του¨.
• Είναι νωχελικό και δείχνει να βαριέται.
• Δεν εκφράζει τα συναισθήματά του.
• Φαίνεται αποπροσανατολισμένο.
• Έχει δυσκολία σε κινητικές δραστηριότητες.
• Γίνεται ριψοκίνδυνο δεν έχει αυτοέλεγχο.
• Είναι υπερβολικά στοργικό.
• Δυσκολεύεται να καθίσει ήσυχο.
• Δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε
καινούριες καταστάσεις.
• Φαίνεται συνεχώς ανήσυχο
Πηγή:
Αmerican Occupational Therapy Association (AOTA)
ΟΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΙΑΜΑΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ ΜΑΡΙΟΣ
Βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις οι οποίες έχουν επηρεάσει όλους μας, κυρίως τα παιδιά και τους γονείς. Υπάρχει ανησυχία από τους γονείς κυρίως για την μετάβαση των παιδιών τους από την μια σχολική βαθμίδα στην επόμενη. Η ανησυχία αυτή γεννήθηκε από το γεγονός ότι τα παιδιά έχασαν χρόνο από την συνηθισμένη και γνωστή τους διδασκαλία.
Βρισκόμαστε λοιπόν στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε το πρόγραμμα Μετάβαση από την προ δημοτική στην Δημοτική Εκπαίδευση και από τάξη σε τάξη. Το πρόγραμμα αυτό έχει ως σκοπό να βοηθήσει με κάθε τρόπο η μετάβαση αυτή να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται όπως έπεισες και τα παιδιά να είναι έτοιμα χωρίς κανένα κενό και καμία αμφιβολία για την επόμενη μετάβαση τους
Τα μαθήματα στο παρόν στάδιο θα είναι ατομικά.
Το πρόγραμμα θα τίθεται σε ισχύ από την 1/6/20 μέχρι τις 14/8/20.
We experience unprecedented situations that have affected all of us, especially children and parents. There is concern among parents mainly about the transition of their children from one school level to the next. This concern arose from the fact that the children lost time from their usual and familiar teaching.
We are therefore pleased to announce the Transition program from pre-primary to primary education and from class to class.This program aims to help in any way this transition to be as smooth as possible as you persuaded the children to be ready without any gaps and no doubts about their next transition.
The program will be held fro 1/6/20 until 14/8/20
Με μεγάλη μας χαρά ανακοινώνουμε την επαναλειτουργία του Berta center τη Δευτέρα 18 Μαΐου.
Θα ακολουθήσει σύντομα σημαντική ανακοίνωση για τα απαραίτητα μέτρα που θα εφαρμοστούν για την προστασία όλων από τον covid-19.
We are happy to announce the reopening of Berta center on Monday May 18th.
An important announcement will follow soon about necessary measures to be taken to protect everyone from covid-19.
Αυτή την περίοδο, ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία μπορεί να προκαλέσειανάμεικτα συναισθήματα και αντιδράσεις. Απο την μια, αυτή η νέα πραγματικότητα της πανδημίας, ακόμη κι αν δεν είναι μόνιμης φύσεως, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχοσυναισθηματική μας κατάσταση, με τον φόβο και την αβεβαιότητα να πρωταγωνιστούν. Φόβο τόσο σε σχέση με τις ζωές μας και των γύρω μας, όσο και για το τι θα μας επιφέρει το μέλλον και τι αλλαγές θα υπάρξουν στις ζωές μας μετά την λήξη της πανδημίας. Όλα τα παραπανω είναι φυσιολογικές αντιδράσεις, όπου ο καθένας μας, μπορεί να τις βιώσει σε διάφορα επίπεδα, ένταση και συχνότητα.
Παρ’όλα αυτά, στόχος του συγκεκριμένου άρθρου, είναι να παρουσιάσει μια άλλη πλευρά των πραγμάτων, και να προσφέρει ένα άλλο φακό, μεσα απο τον οποίο μπορούμε να επωφεληθούμε απο την κατάσταση την οποία βιώνουμε αυτή την περίοδο. Πιο συγκεκριμένα, θα αναφερθούν τα θετικά που μπορεί να επιφέρει αυτή η κατάσταση, τόσο σε σχέση με τον εαυτό και τις ζωές μας, όσο και σε σχέση με τους άλλους.
Σε σχέση με τον εαυτό και τις ζωές μας: Ο περιορισμός που επιφέρει η πανδημία με το να μένουμε στο σπίτι, μπορεί να μας δώσει μια ευκαιρία στο να πλησιάσουμε περισσότερο τους εαυτούς μας και στο να έρθουμε σε περισσότερη επαφή με πραγματικές και ουσιαστικές μας ανάγκες. Πιο συγκεκριμένα, η παύση απο την μέχρι στιγμης γνώριμη μας πραγματικότητα και καθημερινότητα και κατ’επέκτασην η απόσταση απο αυτή, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως μια ευκαιρία τόσο για περισσότερη επαφή και εξάσκηση με τo ενσυνείδητο μας κομμάτι όσο και για καινούργιες συνειδητοποιήσεις,συλλογισμό, αναστοχασμό, εξέταση, αναθεώρηση και εν τέλειαλλαγή σε σχέση με το τι χρειαζόμαστε απο τους εαυτούς μας και τις ζωές μας καθώς και στην δημιουργία νέων στόχων.
Επιπλέον, μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία γι’εμάς, στο να γνωρίσουμε νέες μας πλευρές που μπορεί να μην είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή πριν και μπορεί και να μην ερχόμασταν και ποτέ υπο άλλες συνθήκες. Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το επίπεδο τηςπροσαρμοστικότητας μας σε νέα δεδομένα και σε μια νέα πραγματικότητα, και θα μπορούσαμε να πειραματιστούμε, να δοκιμάσουμε και να εφαρμόσουμε καινούργιες δραστηριότητες,που μπορούν πιο εύκολα να φανερώσουν την πιο δημιουργική μας πλευρά. Πέραν αυτού, θα μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα στο σπίτι που μπορεί να θέλαμε, αλλά να μην είχαμε την δυνατότητα να τα κάναμε προηγουμένως, λόγω έλλειψης χρόνου και πιεστικού προγράμματος.
Επιπλέον, η αξία της ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ, είναι εξίσου σημαντική. Όλη αυτή η κατάσταση, θα μπορούσε να βοηθήσει στο να εκτιμήσουμε αρχικά περισσότερο την σημασία της ζωής, με τονα μην την βλέπουμε πλέον ως δεδομένη. Επιπρόσθετα, θα μπορούσε να λειτουργησει ως μια επαγρύπνιση καιταρακούνημα για εμας, για το πως βλέπουμε και για το πως θα βλέπουμε και θα προσεγγίζουμε τα πράγματα στο μέλλον, με την την αξία της ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑΣ να είναι ενδεχομένως σημαντική προσθήκη.
Σε σχέση με τους άλλους: Ο περιορισμός στο σπίτι με άλλα άτομα για συνεχόμενο και μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί αναπόφευκτα να επιφέρει συγκρούσεις και προστριβές. Παρ’όλα αυτά, ο ίδιος περιορισμός, μπορεί εξίσου να οδηγησει στην σύνδεση μας με τους άλλους. Δίνεται μια ευκαιρία στο να μάθουμε περισσότερο ο ένας τον άλλο, όπως επίσης και στο να δοκιμαστεί το επίπεδο της ανθεκτικότητας της σχέσης μας.Επιπρόσθετα, δίνει την ευκαιρία στο να πραγματοποιηθούν διάφορες κοινές δραστηριότητες και παιχνίδια, τα οποία μπορει να κάνουν πιο ισχυρές τις σχέσεις μεταξύ των μελών. Τώρα, ο περιορισμός για τα άτομα τα οποία μένουν μόνα τους στο σπίτι, μπορεί να δώσει μια ευκαιρία στο να έρθουμε πιο κοντά με άλλα άτομα, είτε φιλικά είτε οικογενειακά έστω και μέσα απο την κοινωνική απομόνωση, αφού μπορεί να κάνει πιο συχνές τιςδιαδικτυακές μας επαφές με αυτά τα άτομα, με την πιθανότητα ενδυνάμωσης της ήδη προυπάρχουσας μας σχέσης. Επιπρόσθετα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην διαδικτυακή γνωριμία με καινούργια άτομα με συνδετκό κρίκο το κοινό βίωμα αυτής της κατάστασης.
Επιπλέον, η αξία της ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εδώ, αφού η νέα αυτή κατάσταση μπορεί να μας δώσει την δυνάτοτητα να εκτιμήσουμε περισσότερο την παρουσία αλλά και την σημασία των γύρω μας στις ζωές μας αλλά και της εκτίμησης της σημασίας που έχουμε εμείς στις δικές τους ζωές.Γενικότερα, οι διάφορες προκλήσεις που μπορεί να επιφέρει η κατάσταση της πανδημίας, μπορεί να οδηγήσουν στην ενδυνάμωση της σχέσης μας με τους άλλους και να μας φέρει πιο κοντά τους. Μπορεί νας μας βοηθήσει στο να έρθουμε σε μεγαλύτερη επαφή και στο να αγκαλιάσουμε περισσότερο άλλεςΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ συμπεριλαμβανομένων της ΑΓΑΠΗΣ, ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, της ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ και πολλών άλλων. Το «ΜΑΖΙ», μπορεί να λειτουργήσει ως λέξη κλειδί, για μια ανθεκτικότερηαντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
Τέλος, αυτή η περίοδος την οποία διανύουμε, μπορεί να θεωρηθεί ως μια δοκιμασία και ένα ερέθισμα, που θα μπορουσε να μας βοηθήσει να μάθουμε μέσα απο αυτή, και να μας φέρει σε επαφή με μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας καθώς και με την εκδοχή που θα θέλαμε οι άλλοι να βλέπουν. Αυτό το άρθρο, παρουσιάζει ένα διαφορετικό φακό με τον οποίο θα μπορούσαμενα δούμε αυτή την νέα πραγματικότητα. Ένας φακός, μέσα απο τον οποίο μπορούμε να μάθουμε και εν τέλει να εξελιχθούμεμέσα απο αυτή την εμπειρία
Στυλιάνα Κούβαρου
εγγεγραμμένη κλινική ψυχολογος
Ποια παιχνίδια θα βοηθήσουν τα παιδιά για την ανάπτυξη του λόγου & της ομιλίας;
Συχνά οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας με ρωτούν ποια παιχνίδια μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν στη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μαθαίνουν μέσω της πράξης. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι διαρκώς σε κίνηση και με αυτό τον τρόπο αναπτύσσουν τον λόγο. Γι΄αυτό καλό είναι από νωρίς να φτιάξουμε την πολύτιμη συλλογή με δημιουργικά παιχνίδια για το παιδί, με σκοπό να είναι έτοιμο να αναπτύξει το λόγο και την ομιλία του.
Σχεδόν όλα τα παιχνίδια μπορούν να αναπτύξουν τις γλωσσικές ικανότητες των παιδιών υπό την προϋπόθεση να χρησιμοποιηθούν σωστά. Πρέπει να καθίσετε με το παιδί σας και να του δείξετε τα γλωσσικά στοιχεία που θέλετε να μάθει. Ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός στο παιχνίδι, καθώς μπορείτε να διευκολύνετε την ανάπτυξη του λόγου μαζί με όλες τις δεξιότητες που είναι σημαντικές στη γενικότερη ανάπτυξη των παιδιών.
1.Μωρό/ κούκλα και Καροτσάκι
Το μωρό μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη του συμβολικού παιχνιδιού. Προμηθεύστε το παιδάκι σας με καροτσάκι, κούκλα μωρού και κούνια και δείτε με πόσο ενδιαφέρον και φροντίδα θα αρχίσει να το περιβάλλει. Είναι εντυπωσιακό πως θα αρχίσει να αλλάζει τον τρόπο της ομιλίας του μόνο και μόνο επειδή μιλά σε κάποιο άτομο μικρότερό του. Εξηγείστε του τι κάνουμε με το κάθε ένα αντικείμενο . Ο λόγος του παιδιού θα αρχίσει να εμπλουτίζεται με φυσικό τρόπο. Δεν είναι παιχνίδι μόνο για κορίτσια, γιατί μπορεί να βοηθήσει στην μάθηση όσο αφορά τα μέρη του σώματος, τα ρούχα, ρήματα (κλαίει, κάθεται, πεινάει, τρώει κλπ) , έννοιες, χρώματα , συναισθήματα και ερωτήσεις/απαντήσεις (που είναι το μωρό; Πεινάει το μωρό 😉
2.Τουβλάκια ή Legos
Οι έρευνες έχουν δείξει πως τα τουβλάκια και τα legos είναι τα πιο βοηθητικά παιχνίδια για να προάγει τους γλωσσικές και γνωστικές δεξιότητες των παιδιών. Κατά τη διάρκεια τουςτέτοιου παιχνιδιού τα παιδιά πρέπει να αλληλεπιδράσουν με τους συμπαίκτες ή με τους γονείς τους.
3. Ο κύριος Πατάτας/ Η κυρία Πατάτα
Μέρη του σώματος , έννοιες , χωρικές έννοιες ( πάνω – κάτω , πίσω – μπροστά, κλπ), ρούχα, κοινωνικές και πραγματολογικές έννοιες (εναλλαγή σειράς κλπ) , ερωτήσεις/απαντήσεις ( που είναι το χέρι του 😉
4.Φάρμα με ζώα
Είναι εξαιρετική ιδέα για να αναπτύξετε τη φαντασία και το λεξιλόγιο των παιδιών η αγορά μιας ξύλινης φάρμας με ζωάκια και έναν αγρότη. Μιλήστε στο παιδί γι’ αυτό που συμβαίνει μέσα στη φάρμα και το τι πρέπει να κάνει το κάθε ζωάκι, τι τρώει το κάθε ζωάκι και ποιος βοηθάει το ζωάκι ( μπορείτε να το πραγματοποιήσετε και με μία ηλεκτρονική συσκευή).
5. Κουζίνα
Εξοπλιστείτε με μια καλή κουζίνα και με πολλά μαγειρικά σκεύη και θα παρατηρήσετε το λεξιλόγιο του παιδιού σας να ενισχύεται άμεσα μετά από την ενασχόλησή του με αυτό το παιχνίδι. Όλες οι δεξιότητες ανάπτυξης του λόγου θα δουλεύονται ταυτόχρονα .
6. Κουκλόσπιτο
Με τη βοήθεια του κουκλόσπιτου μπορείτε να στοχεύσετε στην ενίσχυση των παρακάτω,
λεξιλόγιο (δωμάτια και αντικείμενα του σπιτιού, μέλη της οικογένειας, ζώα του σπιτιού), επίθετα, σχήματα, χρώματα,κατανόηση εντολών, ποσοτικές και χωρικές έννοιες, έννοιες μεγέθους, ρήματα, συνώνυμα/ αντίθετα κλπ
7.Αυτοκινητάκια/ Τρενάκια
Τα αυτοκινητάκια είναι ένα παιχνίδι που τα παιδιά μπορούν να μάθουν τα μέσα μεταφοράς, που καλό είναι να μην περιορίζεται μόνο για αγόρια. Μπορούμε να το παρέχουμε ως επιλογή και στα κορίτσια και να αφήσουμε στην πορεία να επιλέξει αν θα παίζει μαζί τους.
8. Μπάλες
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορα μεγέθη από μπάλες.Όσο απλό παιχνίδι κι αν φαίνεται, η μπάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στη γλωσσική, γνωστική και κινητική ανάπτυξη του παιδιού.
9. Βιβλία
Μια καλή συλλογή βιβλίων είναι απαραίτητη για τα παιδιά καθώς αρχίζουν να εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους και την φαντασία τους. Τα καλύτερα βιβλία για να αναπτύξετε το λόγο των παιδιών είναι αυτά που έχουν απλές προτάσεις, έχουν μια χρονική ακολουθία (π.χ. Πρώτα έγινε αυτό… μετά… στο τέλος…), έχουν ομοιοκαταληξίες, ρυθμό και πολλές επαναλήψεις. Ιδανικά βιβλία για παιδάκια που δεν ξέρουν ακόμη να διαβάζουν είναι αυτά που δεν έχουν λέξεις παρά μόνο εικόνες. Έτσι το παιδάκι “διαβάζει” άνετα το παραμύθι στους γονείς του και όχι το αντίστροφο.
10.Ενσφηνώματα
Μπορείτε να διοχετευτείτε με ενσηφηνώματα με μέσα μεταφοράς, ζώα, επαγγέλματα, αριθμούς κλπ.
11. Πλαστελίνη
Βάλτε πάνω στο τραπέζι πλαστελίνη σε διάφορα χρώματα και πλαστικά μαχαιράκια και θα εκπλαγείτε με το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσει το παιδάκι σας με σκοπό να “εξυπηρετήσει” τον πελάτη.
12. Επιτραπέζια
Μην διστάσετε να προμηθευτείτε επιτραπέζια παιχνίδια για το παιδί σας. Εξαιρετικές επιλογές για να μπορέσει το παιδί να αναπτύξει τις κοινωνικές – γλωσσικές του δεξιότητες, το λεξιλόγιό του και την ικανότητα ταύτισης είναι το lotto (ψάχνει να βρει τις όμοιες εικόνες) το uno ή domino με ζώα, μάντεψε ποιος, φιδάκι κλπ.
13. Κουκλοθέατρο
Προμηθεύστε το παιδί σας με κουκλάκια από διάφορους ρόλους (π.χ. γιατρός, πυροσβέστης, αστυνομικός ,ζώα από παραμύθιακ.α.) και αφήστε το να παίξει φανταστικό παιχνίδι. Μην του δώσετε όλο τον εξοπλισμό αλλά αφήστε το να επιλέξει από μόνο του τι θα χρησιμοποιήσει.
Ειρήνη Γαβριήλ
Λογοπαθολόγος – Λογοθεραπεύτρια
Μπορεί η πιπίλα , το μπιμπερό ή το πιπίλισμα του χεριού, να δημιουργήσουν πρόβλημα στην ομιλία του παιδιού;
Τόσο οι γονείς όσο και οι Λογοθεραπευτές εκφράζουν την ανησυχία τους ως προς τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το μπιμπερό ή/και η πιπίλα, στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας των παιδιών. Πολλά παιδάκια χρησιμοποιούν την πιπίλα ή πιπιλάνε το δάχτυλό τους, για να χαλαρώσουν και να ηρεμήσουν. Κάποια άλλα το χρησιμοποιούν σαν μεταβατικό αντικείμενο, με σκοπό να διατηρηθούν σε ηρεμία κατά τη διάρκεια μιας νέας στρεσογόνας εμπειρίας.
Εάν το παιδάκι, όμως, αρχίζει να παρουσιάζει δυσκολία στην παραγωγή του λόγου ή της ομιλίας, η χρήση της πιπίλας ή του δαχτύλου δεν θα το βοηθήσει. Όταν τoπαιδί αρχίζει να λέει τις πρώτες του λεξούλες και κάνει χρήση της πιπίλας τότε περιορίζονται οι ευκαιρίες για να μιλήσει και η ομιλία του σαφώς θα ακούγεται αλλοιωμένη.
Όταν ένα παιδάκι ρουφά την πιπίλα ή πιπιλά το δάχτυλό του τότε «κλειδώνει» το στόμα του σε μια μη φυσιολογική θέση, κάνοντας έτσι πολύ δύσκολη τη φυσιολογική μυϊκή ανάπτυξη των χειλιών και της γλώσσας. Οι πιπίλες προκαλούν αλλαγές στη γλώσσα κάνοντας την πλαδαρή και εγκαθιδρύοντας λανθασμένη θέση, όταν βρίσκεται σε ανάπαυση ή σε λειτουργία. Είναι προτιμότερη η χρήση πιπίλας παρά το δάκτυλο αφού το δάκτυλο μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά στις οδοντικές δομές. Όμως η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας μπορεί όντως να καθυστερήσει τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού και να προκαλέσει αρθρωτική διαταραχή.
Η χρήση της πιπίλας ενδέχεται να προκαλέσει οδοντικά προβλήματα, εφόσον η χρήση της πιπίλας συνεχίζεται μετά τα 2 έτη και άνω. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στη σύγκλιση των δοντιών και να εμποδίζεται η σωστή κίνηση της γλώσσας επηρεάζοντας αρνητικά την άρθρωση των φωνημάτων και αλλοιώνοντας τα χειλικά και φατνιακά φωνήματα (τ, δ, ν, ρ, λ, φ, β). Σε κάποιες περιπτώσεις, η χρήση της πιπίλας ή το πιπίλισμα του δαχτύλου μπορεί να οδηγήσει τη γλώσσα να σπρώχνει τους άνω και κάτω κοπτήρες. Επίσης προκαλεί χασμοδoντία στα μπροστινά δόντια. Αυτό ενδεχόμενα μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στην άρθρωση συριστικών φωνημάτων (σ, ζ, ψ και ξ) διότι δε συγκλίνουν καλά τα δόντια του παιδιού και η γλώσσα τείνει να γλιστράει προς τα έξω.
Συμπερασματικά λοιπόν, όσον αφορά τη χρήση της πιπίλας και του μπιμπερό, ή του πιπιλίσματος του δάκτυλου βρέθηκε πως η συχνότητα δηλαδή οι ώρες ανά ημέρα δεν επηρεάζει την ομαλή ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών σε αντίθεση με τη διάρκεια η οποία βρέθηκε να επηρεάζει την ανάπτυξη της ομιλίας τους.
Καλό είναι λοιπόν από νωρίς να αναγνωρίσουμε για πιολόγο ένα παιδί έχει ανάγκη την πιπίλα ή το δάχτυλο μέσα στο στόμα του και να διακόψουμε αυτή τη συνήθεια το συντομότερο δυνατό. Κάποιες συμβουλέςπου θα ήθελα να δώσω στους γονείς είναι ότι θα ήταν καλό να έχετε περιορισμένες πιπίλες γιατί έτσι θα είναι πιο εύκολο να διακοπεί η σχέση με την πιπίλα.Προετοιμάστε το παιδί για την διακοπή της πιπίλας και όταν διακόψει εντελώς την χρήση της πιπίλας επαινέστετο. Μπορείτε κατά την διάρκεια που προσπαθήστε να κόψετε την πιπίλα να διαβάζεται παραμύθια με το ανάλογο θέμα. Επίσης σταματήστε τη χρήση του μπιμπερό και διαλέξτε ένα ποτήρι που του αρέσει καιπέστε του ότι θα είναι το ποτήρι που θα πίνει το γάλα του. Θα μπορούσατε να πάτε στην αγορά και να αφήσετε το ίδιο να επιλέξει σε πιο ποτήρι θα ήθελε να πίνει το γάλα του. Αποφύγετε να χρησιμοποιείται την πιπίλα ωςμέσο ηρεμίας , όταν το παιδί κλαίει και όταν τo βάζετε για ύπνο και αντικαταστήστε την συνήθεια αυτή με κάποιο άλλο μέσο είτε αυτό είναι ένα αρκουδάκι είτεκάποιο άλλο αντικείμενο. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι και τους αρέσει να μιμούνται ρόλους, για αυτό υποδυθείτε και παίξτε ρόλους ότι το παιδί μεγαλώνοντας αποφάσισε να πετάξει μόνο του την πιπίλα του γιατί η πιπίλα θα του χαλούσε τα δόντια του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
Την τελευταία δεκαετία , έχουν γίνει εκατοντάδες έρευνες σχετικά με την χρήση των ηλεκτρονικών μέσων από παιδιά της προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο ανησυχεί τους ειδικούς ανα τον κόσμο, καθώς είναι ξεκάθαρο πλέον , ότι επηρεάζει την εγκεφαλική λειτουργία, ειδικά σε αυτά τα κρίσιμα χρόνια της, εξαιρετικά γρήγορης, εγκεφαλικής ανάπτυξης.
Μια νέα έρευνα, ανέλυσε τον εγκέφαλο παιδιών, ηλικίας 3 έως 5 ετών, τα οποία ξεπερνούσαν την προτεινόμενη μια ώρα χρήσης την ημέρα και χωρίς κανέναν έλεγχο από τους γονείς. Παρατηρήθηκαν χαμηλότερα ποσοστά ανάπτυξης στην λευκή ουσία του εγκεφάλου(Η λευκή ουσία είναι ένα είδος νευρικού ιστού) – μια περιοχή-κλειδί για τον εγκέφαλο, που αφορά την ανάπτυξη της γλώσσας, της γραφής, της ανάγνωσης και των γνωστικών δεξιοτήτων.
Οι περιοχές που είναι χρωματισμένες με μπλε χρώμα , υποδεικνύουν την μειωμένη ανάπτυξη της λευκής ουσίας, σε όλο τον εγκέφαλο
¨Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που αναλύει την σύνδεση μεταξύ της μεγάλης χρήσης οθονών και την καθυστέρηση της ανάπτυξης της δομής του εγκεφάλου, καθώς και των δεξιοτήτων των παιδιών προσχολικής ηλικίας¨, όπως αναφέρει ο Dr. John Hutton, παιδίατρος και κλινικός ερευνητής, στο παιδιατρικό Νοσοκομείο του Cincinnati.
¨Αυτό είναι σημαντικό, διότι η ανάπτυξη του εγκεφάλου, είναι εξαιρετικά γρήγορη, στα πρώτα 5 χρόνια του παιδιού. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης, η πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι μεγάλη και οι συνδέσεις που αναπτύσσονται είναι τόσο ισχυρές και διαρκούν για μια ζωή.
-Οι οθόνες ακολουθούν τα παιδιά παντού-
Έρευνες έχουν δείξει πως η υπερβολική χρήση τηλεόρασης, συνδέεται με την αδυναμία των παιδιών να διατηρήσουν την προσοχή τους και να σκεφτούν καθαρά, ενώ αναπτύσσουν κακές διατροφικές συνήθειες και προβλήματα συμπεριφοράς. Η υπερβολική χρήση οθόνης tablet ή υπολογιστή, προκαλεί επίσης, καθυστέρηση ομιλίας, κακή ποιότητα ύπνου, μειωμένη εκτελεστική λειτουργία και μείωση της αλληλεπίδρασης, μεταξύ γονέων και παιδιού.
¨Είναι γνωστό πως τα παιδιά που χρησιμοποιούν κάποια μορφή οθόνης, μεγαλώνουν μέσα σε οικογένειες, που χρησιμοποιούν και οι ίδιες, οθόνες, αναφέρει ο Hutton. Τα παιδιά που καταναλώνουν 5 ώρες μπροστά σε οθόνη, έχουν γονείς που καταναλώνουν, ίσως και 10 ώρες, μπροστά σε οθόνη. Εάν τα προσθέσετε, δεν μπορεί να υπάρξει αρκετός χρόνος που θα μένει για την αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της οικογένειας.¨
Επιπροσθέτως, η δυνατότητα της εύκολης μεταφοράς κάποιου είδους οθόνης, επιτρέπει στα παιδιά, να την έχουν παντού μαζί τους. Μπορούν να την έχουν μαζί τους όταν τρώνε, όταν ξαπλώνουν στο κρεβάτι, στο αυτοκίνητο, ακόμα και στην παιδική χαρά! 
¨Περίπου 90% των παιδιών, χρησιμοποιούν κάποια οθόνη, από τη ηλικία τουενός έτους. Επίσης, υπάρχουν έρευνες, όπου αναφέρουν χρήσεις, ακόμα και σε παιδιά 2 ή 3 μηνών.¨
Σκεφτείτε την ανάπτυξη του εγκεφάλου, ως τηλεφωνικές γραμμές, που συνδέουν τα διάφορα σημεία του εγκεφάλου και που επικοινωνούν μεταξύ τους. Η μείωση αυτής της σύνδεσης αυτών των ¨γραμμών¨, μπορούν να επιβραδύνουν την ταχύτητα επεξεργασίας πληροφοριών στον εγκέφαλο. Αντίθετα, έρευνες δείχνουν, πως το διάβασμα, το τρέξιμο ή η εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου, βελτιώνει την οργάνωση και την δομή του εγκεφάλου .
Η Αμερικανική Παιδιατρική ακαδημία, δημιούργησε ένα τέστ, το οποίο καλούσε τους γονείς να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο αφορούσε τον χρόνο που κατανάλωναν τα παιδιά, μπροστά σε οθόνες. Το τέστ μετρούσε το ποσοστό πρόσβασης των παιδιών στις οθόνες (τις έχουν στο αυτοκίνητο?/στα γεύματα?/στη σειρά αναμονής ενόςκαταστήματος?),την συχνότητα της έκθεσής τους στιςοθόνες(σε ποια ηλικία ξεκίνησαν?/πόσες ώρες τιςχρησιμοποιούν μέσα στην ημέρα?), το περιεχόμενο που παρακολουθούν(επιλέγουν μόνα τους?/παρακολουθούν βίαια ή εκπαιδευτικά βίντεο?/ακούνε τραγούδια?) και τέλος, εάν τα παιδιά παρακολουθούν μόνα ή συζητούν το περιεχόμενο με τους γονείς.
Τα αποτελέσματα, φανέρωσαν, πως τα παιδιά που χρησιμοποιούσαν τις οθόνες παραπάνω από τον προτεινόμενο χρόνο, παραπάνω από μια ώρα την ημέρα και χωρίς την αλληλεπίδραση με τους γονείς, είχαν αποδιοργανωμένη και υποανάπτυκτη δομή εγκεφάλου και κυρίως στην λευκή ουσία.
¨Η μέση χρήση σε αυτά τα παιδιά, ήταν κάτι παραπάνω από δύο ώρες την ημέρα και τα ποσοστά μπορεί ναέφταναν σε έως και πέντε ώρες την ημέρα.¨, όπωςανέφερε ο υπεύθυνος της έρευνας.
–Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς?-
Ίσως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε πλήρως, αλλά κάθε μια μικρή ή μεγάλη απόφαση των γονέων, μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών. Και αυτό μπορούμε να το δούμε και σαν ευκαιρία, για μια πιο προσεκτική επιλογή αποφάσεων .
Υπάρχουν δεκάδες δραστηριότητες μεταξύ των γονέων και των παιδιών, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου: Διάβασμα, μουσική, τραγούδι, δημιουργικότητα, συναισθηματική σύνδεσηή ακόμα και μια απλή βόλτα για περπάτημα, αλλά κυρίως χρόνο για να μιλήσετε και να γελάσετε μαζί.
Βρέφη
Κανένα παιδί, κάτω των 18 μηνών, δεν θα πρέπει να εκτίθεται σε κάποιου είδους οθόνη, εκτός και αν είναι κάποιος ελάχιστος χρόνος, που αφορά επικοινωνία με συγγενείς ή φίλους, μέσω βιντεοκλήσης. Τα μωρά, θα πρέπει να αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους που τουςπαρέχουν φροντίδα και με το περιβάλλον τους και όχι να τοποθετούνται μπροστά από μια τηλεόραση. Είναι γνωστό, πως όταν μια τηλεόραση βρίσκεται ανοιχτή μέσα σε ένα δωμάτιο που υπάρχουν τα παιδιά με τουςγονείς, μειώνει το ποσοστό αλληλεπίδρασης μεταξύ τους.
Νήπια
Όταν πλέον το παιδί φτάσει τα δύο έτη, μπορεί να επικοινωνεί περισσότερο με άτομα της οικογενείας του, μέσω χρήσης βίντεο, καθώς και να μάθει πως λειτουργούν οι οθόνες αφής. Θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμο, να μην παρακολουθούν εκπαιδευτικά ή παιδικά βίντεο μόνα τους, αλλά πάντα με την παρουσία των γονέων, ώστε να αυξηθεί η αλληλεπίδραση και η επίβλεψη σχετικά με το περιεχόμενο των βίντεο.
Παιδιά από 3 έως 5 ετών
Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες μπορούν να επωφεληθούν από εκπαιδευτικές εκπομπές στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση. Μια καλά οργανωμένη καιπροσεγμένη εκπομπή τέτοιου είδους, μπορεί να βελτιώσει τις γνωστικές δεξιότητες του παιδιού, να το βοηθήσει να μάθει νέες λέξεις και να αυξήσει την αλληλεπίδραση με τον κοινωνικό του περίγυρο.
Πρέπει ωστόσο να είμαστε πολύ προσεκτικοί, διότι υπάρχουν δεκάδες εφαρμογές στο tablet ή το κινητό, οι οποίες δεν έχουν δημιουργηθεί από ειδικούς και μπορεί να κάνουν περισσότερο κακό στα παιδιά , απ’ ότι καλό, καθώς θα έχει ήδη σπαταληθεί και χρόνος από κάποια αλληλεπίδραση με τους γονείς ή τους φίλους του παιδιού.
Τέλος, μην ξεχνάτε, πως ότι και να αποφασίσουμε να κάνουμε, το πιο σημαντικό και πολύτιμο, είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας. Για αυτόκαι πρέπει να αποστασιοποιηθούμε από παράγοντες που μας εμποδίζουν να το κάνουμε.
Φιλιππίδης Μάριος
Εργοθεραπευτής
Berta’s Rehabilitation Center
Η τσάντα επιλέχθηκε και αγοράστηκε. Τα μολύβια και οι μαρκαδόροι αγοράστηκαν. Η πρώτη μέρα στο σχολείο πλησιάζει και τα παιδιά, αλλά και οι γονείς, ανυπομονούν να έρθει η στιγμή, ο καθένας όμως για διαφορετικούς λόγους. Όλοι, κάποια στιγμή στην ζωή μας, θα έχουμε δει την εικόνα ενός παιδιού, να κλαίει δυνατά και ασταμάτητα, όταν βρίσκεται στην είσοδο του σχολείου ή λίγο πριν μπει στην τάξη για μάθημα και αφήσει τους γονείς του στην έξω πλευρά της πόρτας. Μπορεί να ήμασταν και εμείς οι ίδιοι, αυτά τα παιδιά.. Για κάποια παιδιά, λοιπόν, είναι εύκολο να τους αφήσουν και να μπουν στην τάξη για μάθημα, όμως για κάποια άλλα, αυτό μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο.
Ονομάζεται ‘’Άγχος αποχωρισμού’’ και εκδηλώνεται με υπερβολικές αντιδράσεις του παιδιού (έντονο κλάμα, χειρονομίες και προσκόλληση στους γονείς) και είναι ένας τρόπος, συνήθως ο μοναδικός, ώστε να δείξει το παιδί, την δυσαρέσκειά του, απέναντι στο ορατό ενδεχόμενο του αποχωρισμού, έστω και για λίγα λεπτά. Σε μεγαλύτερο ποσοστό, συμβαίνει εξ αιτίας της προσκόλλησης στην μητέρα και στην ανάγκη του παιδιού να νιώθει την φροντίδα, την σωματική επαφή και κατ επέκταση την προστασία από τους γονείς.
Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο σχολείο, αλλά είναι πολύ πιθανό, να υπάρχει και σε άλλα περιβάλλοντα, όπως πριν από κάποια αθλητική δραστηριότητα, σε κάποιο παιδότοπο ή σε κάποιο χώρο θεραπειών, όπως πολλές φορές συναντάμε πολλοί επαγγελματίες ειδικής αγωγής. Όπως μπορούμε, λοιπόν, εύκολα να αντιληφθούμε, το άγχος αφορά περιβάλλοντα, πρόσωπα και διαφορετικές συνθήκες- διαφορετικές από αυτές που μοιάζουν με το προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού.
Ποιοι είναι οι προτεινόμενοι τρόποι αντιμετώπισης ?
Προετοιμάστε το παιδί!
Μιλήστε μαζί του για τους χώρους ή τα πρόσωπα που πρόκειται να συναντήσετε στο άμεσο μέλλον και εξηγήστε για ποιο λόγο θα γίνει η κάθε επίσκεψη και για πόσο χρόνο. Κάποιες εβδομάδες πριν, μπορεί να είναι ιδανικός χρόνος, αλλά αυτό εξαρτάται και από την προσωπικότητα του παιδιού σας.
Επισκεφτείτε τον χώρο!
Είναι πολύ σημαντικό, να επισκεφτείτε τον χώρο μαζί με το παιδί (σχολείο κλπ), εάν αυτό είναι δυνατόν φυσικά, αλλά ακόμα και αν δεν είναι, μπορείτε να κάνετε την διαδρομή προς τον χώρο ή το κτίριο. Εάν μιλάμε για νέα πρόσωπα, τότε θα πρέπει να γίνουν κάποιες συναντήσεις μαζί του, παρουσία των γονέων, ώστε να μπορέσουμε να δούμε και ένα δείγμα της διαχείρισης του συναισθήματος του παιδιού, απέναντί του. Όλα τα παραπάνω μπορούν να επαναληφθούν δυο ή τρεις φορές.
Παραμείνετε ήρεμοι!
Όταν έρθει η στιγμή του αποχωρισμού, παραμείνετε ήρεμοι, χαμογελαστοί, χαμηλώστε προς το ύψος του παιδιού και εξηγήστε του πως ο αποχωρισμός θα είναι για ένα μικρό χρονικό διάστημα και για όλα αυτά για τα οποία το προετοιμάσατε, με αγάπη και κατανόηση.
Τέλος,
Είναι πολύ σημαντικό, να μην αποχωρήσετε κρυφά ή απότομα από τον χώρο, διότι υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί δραματικά ο χρόνος απεμπλοκής από αυτή την κατάσταση και να εκδηλωθούν έντονα αρνητικά συναισθήματα στο παιδί.
Μαριος Φιλιππιδης
Εργοθεραπευτης
Μουσικοθεραπεία μια νέα μορφή θεραπευτικής παρέμβασης στα κυπριακά δεδομένα.
Η μουσικοθεραπεία είναι νέα επιστήμη στα κυπριακά δεδομένα, ωστόσο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι αρχαίοι Έλληνεςχρησιμοποιούσαν τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής από αρχαιοτάτων χρόνων. Ακούγωντας στη μουσική, ή παίζοντας μουσική ή ακομη συμμετέχωντας σε μουσικές παραστάσεις είναι κάτι πολύ ωφέλιμο για όλους μας είναι κατι το οποίο μας βοηθά να νοιώσουμε δημιουργικοί, να νοιώθουμε χαρούμενοικαι είναι κάτι που βοηθά στην κοινωνικοποιήση. Η μουσική μπορεί να μας φέρει μνήμες απο το παρελθόν και να μας δώσει«νότες» χαράς, ηρεμίας αλλα και αναβίωσης συναισθημάτων.
Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στη μουσική, η μουσικοθεραπεία χρησιμοποιεί αυτή τη σύνδεση για να διευκολύνει τις θετικές αλλαγές στη συναισθηματική ευεξία και την επικοινωνία μέσα από την ενασχόληση στη ζωντανή μουσική δημιουργία και διάδραση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή. Μπορεί να βοηθήσει να αναπτύξει και να διευκολύνει τις δεξιότητες επικοινωνίας, τη βελτίωση της αυτοπεποίθησης και την ανεξαρτησία, την ενίσχυση της αυτογνωσίας και της ευαισθητοποίησης των άλλων, τη βελτίωση της συγκέντρωσης και της προσοχής των δεξιοτήτων.(ΒΑΜΤ)
Μουσικοθεραπεία είναι ο επιστημονικός κλάδος που ασχολείται με τη θεραπευτική χρήση της μουσικής και των μουσικών στοιχείων (ήχος, ρυθμός, μελωδία, αρμονία, χροιά, ένταση). Οι συνεδρίες διεξάγονται από έναν καταρτισμένο μουσικοθεραπευτή για την επίτευξη θεραπευτικών στόχων που σχετίζονται με τον ψυχικό, σωματικό, συναισθηματικό, διανοητικό, κοινωνικό, γνωστικό τομέα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η μουσικοθεραπεία δεν στοχεύει στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, στη ψυχαγωγία ή στη μουσική εκπαίδευση. (Συνδεσμος Μουσικοθεραπείας Κύπρου)
Ο θεραπευτής υποστηρίζει μέσα από την δημιουργία της μουσικής τις ανάγκες του θεραπευόμενου. Ο μουσικοθεραπευτής είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος ώστε να μπορεί ν’ αντιληφθεί τις ανάγκες του θεραπευόμενου και να τον βοηθήσει ανάλογα με την δυσκολία που αντιμετωπίζει.
Πολύ σημαντική είναι η η θεραπευτική σχέση που χτίζεται μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, η οποία θα αναπτυχθεί στο διάστημα του χρόνου, μέσω της εμπλοκής στην θεραπευτική διαδικασία αλλά και στην αλληλεπίδραση μέσα απο τη μουσική.
Η μουσικοθεραπεία απευθύνεται σε παιδιά , εφήβους και ενήλικες και μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά σε περιπτώσεις όπως
• Άγχος και Στρες
• Διάχυτες Αναπτυξιακές Δυσκολίες
• Νευρολογικές δυσκολίες
• Εξαρτήσεις
• Νεογνά
• Γεροντική Άνοια
• Διαταραχές λόγου και ομιλίας
• Σοβαρές Ασθένειες/παθήσεις (καρκίνος κ.α)
• Μαθησιακές δυσκολίες
• Μαθησιακές Αναπηρίες ( Αυτισμό, Συνδρομο Νταουν κ.αλ)
• Συναισθηματικές δυσκολίες και Συμπεριφοριστικές δυσκολίες
• Ψυχικές Διαταραχές
• Διατροφικές διαταραχές
• Οπτικές και ακουστικές αναπηρίες
Επιπρόσθετα, η Μουσικοθεραπεία απευθύνεται σε εγκύους και άτομα που αναζητούν ένα μέσο έκφρασης, προσωπικής ανάπτυξης και στήριξης.
Στη μουσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών αλλα και μουσικών οργάνων και μέσων, συμπεριλαμβανομένης της φωνής ο θεραπευόμενος δεν χρειάζεται να έχει οποιαδήποτε μουσική γνώση. Η μουσική που παραγεται κατα διάρκεια των συνεδριών απο τους θεραπευόμενους είναι αυτοσχέδια , ο θεραπευτής επίσης αυτοσχεδιάζει κλινικά ανάλογα με τις ανάγκες τουθεραπευόμενου. Ο μουσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί τη μουσική με τον τρόπο αυτό επιτρέπει στους θεραπευόμενους να δημιουργήσουν τη δική τους μοναδική μουσική γλώσσα για να εξερευνήσουν , να συνδεθούν με τον ευατό τους και με τους γύρω τους και ν’εκφραστούν.
Η μουσικοθεραπεία εφαρμόζεται για διάφορες παθήσεις και δυσκολίες όπως αναφέρομαι πιο πάνω, ο μουσικοθεραπευτής προσαρμόζει την προσέγγιση του και τον τρόπο στον οποίο θα δουλέψει ανάλογα με τις ανάγκες του θεραπευμένου. Για παράδειγμα η θεραπεία με ενα παιδί με μαθησιακή αναπηρία έχει διαφορετικούς στόχους και διαφορετική μορφή. Ο στόχος για ένα παιδί με μαθησιακή αναπηρία είναι να βοηθηθεί μέσω της μουσικοθεραπείας να αναπτύξει την επικοινωνία του, αναπτύξει τις γνωστικές και νοητικές του ικανότητες, αναπρύξει το τρόπο εκφρασης του και άλλα.
Επίσης ακόμα ένα μικρό παράδειγμα, ο στόχος με ένα άτομο που έχει ο καρκίνο είναι ένα να μπορέσει να διαχειριστεί τη νόσο του και να το βοηθήσουμε στη διατήρηση της ψυχικής του υγείας. Εδω η μουσικοθεραπεία παίρνει πιο ψυχοθεραπευτικό ρόλο. Μέσα από την μουσικοθεραπεία έχει το πλεονέκτημα να εκφράσει τα συναισθήματα του όχι μόνο με λεχτικό τρόπο αλλά και να το επεξεργαστεί μέσα από την δημιουργία της μουσικής. Έτσι βλέπουμε πως κάθε φορά ο θεραπευτής καλείται να ανταποκριθεί στις ανάγκες του κάθε θεραπευμένου ατομικά και να προσαρμόσει την προσέγγιση του ξεχωριστά ανάλογα με το άτομο.
Τέλος η μουσικοθεραπεία είναι ένα επάγγελμα υγείας το οποίοείναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι βοηθά στην πρόληψη, διατήρηση και εξέλιξη της υγείας. Στο εξωτερικό Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία γίνονται συνέχεια έρευνες για την αποτελεσματικότητα της μουσικοθεραπείας που αποδεικνύουν την σημαντικότητα της στο χώρο της ψυχικής και σωματικής υγείας.
Παναγιώτα Καπνίση
Mουσικοθεραπεύτρια
Health and Care Profession Council, UK : AS15334
BAMT: 8864
Η σημαντικότητα και τα οφέλη των παιδικών γενεθλίων
Τα γενέθλια είναι μια ημέρα ξεχωριστή και μοναδική για πολλούς ανθρώπους, η οποία δίνει την ευκαιρία τόσο σε μικρούς όσο και σε μεγάλους να γιορτάζουν την ημέρα που έχουν έρθει σε αυτόν τον κόσμο. Για τα παιδιά, συνήθως η ημέρα αυτή είναι ακόμα πιο σημαντική, με τα ίδια να είναι πολύ ενθουσιώδη και να μετρούν τους μήνες, τις βδομάδες, τις μέρες και τις ώρες μέχρι να φτάσει εκείνη η στιγμή, η στιγμή τους, η οποία μπορεί να τους παρέχει πολύ ευχάριστα συναισθήματα και αναμνήσεις.
Υπάρχουν πολλοί και σημαντικοί λόγοι για τους οποίους τα παιδιά χρειάζεται να βιώνουν την εμπειρία των γενεθλίων τους. Αρχικά, τους δίνεται η ευκαιρία να νιώσουν σημαντικά, κάτι το οποίο μπορεί να ενισχύσει και να αυξήσει την αυτοεκτίμηση αλλά και την αυτοπεποίθηση τους. Επιπρόσθετα, τους δίνεται η ευκαιρία να νιώσουν την επιβεβαίωση ότι άλλοι ανθρώποι όπως για παράδειγμα φίλοι και οικογενειακά μέλη, τους αγαπούν, τους υπολογίζουν και τους νοιάζονται, με το να τους κάνουν εορταστικές ευχές και με το να τους προσφέρουν όμορφα δώρα. Αυτό, μπορεί να βοηθήσει και στην ενίσχυση μιας ασφαλούς συναισθηματικής προσκόλλησης με σημαντικούς άλλους όπως για παράδειγμα με τους γονείς, η οποία μπορεί να επιφέρει μακροχρόνια ωφελήματα στα παιδιά, όπως την ανάπτυξη υγιών διαπροσωπικών σχέσεων ως ενήλικες.
Πέραν αυτού, τα γενέθλια δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να μάθουν να είναι φιλόξενα, με το να φροντίζουν και να προσέχουν τους προσκεκλημένους τους, να είναι ευγενικά μαζί τους, να τους καλωσορίζουν και να μοιράζονται δώρα και παιχνίδια. Επιπλέον, δίνουν την ευκαιρία στους μικρούς εορτάζοντες να δημιουργήσουν καινούργιες φιλίες καθώς και να συνδεθούν περισσότερο με τις υπάρχουσες φιλίες τους. Όλα αυτά, μπορεί να τα βοηθήσουν στο να αναπτύξουν τις κοινωνικές, τις διαπροσωπικές και επικοινωνιακές τουςδεξιότητες.
Επιπλέον, δίνουν την ευκαιρία στην οικογένεια του εορτάζονταπαιδιού να έρθει πιο κοντά, με σκοπό την ενίσχυση και ενδυνάμωση του οικογενειακού δεσμού. Πιο συγεκριμένα, αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέσα απο την συνεισφορά όλης της οικογένειας στην προετοιμασία των γενεθλίων του παιδιού, με γονείς, εορτάζοντα και αδέρφια να συνεργάζονται και να μοιράζονται απόψεις και ιδέες. Επίσης, η ημέρα των γενεθλίων του παιδιού, δίνει την ευκαιρία σε όλα τα οικογενειακά μέλη συμπεριλαμβανομένων και των συγγενών να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους και να νιώσουν περισσότερο δεμένοι. Για τα παιδιά, το να αισθάνονται ότι ανήκουν σε ένα σύστημα και σύνολο, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για τον ψυχισμό τους. Πέραν της ενίσχυσης του οικογενειακού δεσμού, δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να ανακαλύψουν τις ρίζες και την ιστορία τους, με το να ρωτήσουν και να μάθουν για τις παραδόσεις και την κληρονομιά τους μέσα απο τις αφηγήσεις παππούδων, θείων κτλ.
Επιπλέον, δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά, να μάθουν μέσα απο τους γονείς τους να αποφεύγουν να συγκρίνουν το δικό τους πάρτυ γενεθλίων με κάποιο άλλο, με τους γονείς να τους εξηγούν ότι ο καθένας κάνει αυτό που μπορεί, ανάλογα με τις δυνατότητες του και ότι σημασία δεν έχει η ποσότητα αλλά η ποιότητα. Αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά στο να μην βάζουν μέτρο σύγκρισης με άλλους και στο να ξεκινήσουν να βασίζονται στις δικές τους δυνατότητες και να εκτιμούν περισσότερο την απλότητα στα πράγματα.
Τέλος, τα γενέθλια δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να δημιουργήσουν όμορφες και ευχάριστες αναμνήσεις, οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό τους και είναι αυτές που θα συμβάλουν με την δική τους πλευρά, στην ανάπτυξη ενός υγιούς ψυχισμού.
Στυλιάνα Κούβαρου,
Εγγεγραμμένη Κλινική Ψυχολόγος,
